maandag 11 juni 2007

What was I thinking?

Dat thuis blijven ook maar iets zou oplossen? Net nu we al weer 2 maand zonder huishoudhulp zitten? Duh. Ik mag niet denken aan alle wachtende klussen, ik heb er toch geen energie voor. Het is alsof de lijst van things to set right nooit inkort. Alsof ik ook constant verantwoording moet afleggen voor het niets doen en lastig zijn. (Eigenlijk cross ik geregeld hele dagen rond om van alles en nog wat in orde te maken, maar kom.)
Project zelfzorg: mijn leven weer op orde zetten. Hell yeah! Waar had ik nu weer problemen mee? Met project management, ain't it? Met overzicht en opvolging, niet? Ik doe voort hoor, dag na dag, beetje bij beetje. En soms geraakt er iets geregeld. De osteopaat. Een meditatie avond. Voedingsadvies. Maar ook hier: ik sukkel. Heb geen overzicht. Geen begeleiding. Word er ongelooflijk moedeloos van. Het gezinsleven draait. Maar hoe? En ten kost van wat? Het schaafwonde gevoel houdt aan. Afweermechanismes aan. Met m'n irritatiedrempel continu overschreden, bescherm ik wat me rest.

Wat me rest?

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo,
Ik ken je niet, maar lees hier af en toe eens mee. Ik sta er altijd van versteld hoeveel hooi je op je vork neemt. Zoveel dingen die je doet? Dat zou ik niet kunnen hoor.
En voor de rest... de enige tip die ik kan geven is prioriteiten-lijstjes maken en doorstrepen... maar ja... dat doe je vast wel al. Toch veel goeie moed!!

Sara