dinsdag 21 augustus 2012

The iron when it's hot

Opruimen en strijken zijn dingen waar ik het erg lastig mee heb. Het eerste iets minder dan het tweede. Maar dat heeft veel te maken met kinderen die groeien en nieuw spul nodig hebben en dat van mij pas krijgen wanneer ze wat te klein & versleten is verzamelen en inpakken. Voor wat hoort wat; dat weten ze.

Vorige week hebben we een boel spullen op DOKmarkt verkocht en de rest ging achteraf Kringloopwinkelwaarts. Alles wat niet meer paste is dus de deur uit. Good riddance.

Wat wel nog past - voor mij althans - hing grotendeels op het strijkrek. Ik zou er es werk van maken, en een paar uur strijken, tijdens mijn vakantie. Maar de Gentse feesten gingen voorbij en heel veel zomers spul had ik niet nodig toen. Dus draaide ik weer een paar weken op strijkvrij goed en foeterde ik constant dat ik "niks had om aan te doen". Eigen schuld, dikke bult. Ik weet het.

Voor mezelf kleren bijkopen, daar kwam zo goed als niks van in huis. Talloze keren dweilde ik in juli de winkels af voor mijn twee tieners die in soldenperiodes héél erg behoeftig blijken. Meestal raakte ik daarbij afdoende geïrriteerd om spoorslags naar huis te keren, eens het noodzakelijke gekocht was.

Het strontweer moedigde me ook niet aan om naar luchtige kleding uit te kijken. En daar draag ik nu de gevolgen van. Of ik geen kleren heb voor dit warme dagen? Euh, neen. Maar toen ik vandaag eindelijk aan die strijkplank stond, om het zomers goed weer draagbaar te maken, viel het me op dat ik terugdacht aan Djerba in 2007 en Turkije in 2009. Yup. Alles past nog mooi bij elkaar. En ik pas er nog in. Maar het meeste is versleten, verwassen of voddig.

Dat belooft voor het voorjaar van 2013.

Geen opmerkingen: