maandag 4 januari 2010

Modus Vivendi

Soms kan ik er niet zo goed tegen, tegen mensen. En dit jaar gaat het me gelijk niet af, de nieuwjaarswensen. Tja. An invisibility cloak would come in handy.

Het is gelijk dat ik er de energie niet voor heb. Of dat ik het weer verleerd ben, de "interactie". Want de vakantie, die was erg rustig. Op de gezinsleden, de buren en enige dichte familie - die ik ook al niet maandelijks zie of zo - heb ik eigenlijk met geen kat gecommuniceerd. Rustig zo.

Het is altijd zoeken bij mij. Tussen wat ik zou willen (even sociaal zijn als hubby) en wat ik verdraag (enkel hen die ik echt bij mij wil, en dan nog). Soms gaat het goed en doe ik mijn best. En soms zou ik liefst in een gat in de grond wegkruipen, weg van al die mensen. Brrr.

Het is gewoon lastig, in real life. Maar dat weet ik al lang. Ik moet constant schipperen. Draaglast tegen draagkracht afwegen.

Mocht ik meer dan 4 kruisjes kunnen zetten bij borderline symptomen, dan had ik een excuus. LOL.

Nu ja. Vertel mij niks over mensenkaters, ik weet er absoluut alles van.

Geen opmerkingen: