Je hoort me wel eens zeggen dat ik ze achter mij heb gelaten, mijn jeugdtrauma's. Dat ik er sinds mijn dertigste niet meer bij stilsta. Maar ik blijf voorzichtig met zulke uitspraken. Want ik weet wel dat het - deels toch - komt omdat ik zelf mijn handen vol heb met kinderen. En ik realiseer me ook dat er naast oorlogen, natuurrampen en disturbances in the Force genoeg gelegenheden bestaan om oud zeer nieuw leven in te blazen.
Ik hoop alleen, dat ik er nooit aanzet toe geef. Bewust noch onbewust. Want als er iets is wat ik poog, dan is dat "in het hier en nu" leven. Zonder te piekeren over het verleden of over de toekomst.
Moeder is al jaren dood. Vader heeft een nieuwe vriendin en een behoorlijke afstand van zijn nageslacht genomen.
You were your parents' guinea pig
The first, the oldest and the best
(LWIII)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten