De "up" afremmen: het kost me massa's energie en neemt soms heroïsche proporties aan. Me against my hyper-self. Het is dan ook een "up", hé.
De "down" opkrikken is een ander paar mouwen. GEEN energie. Ik kan niks, verdraag niks en wil absoluut met rust gelaten worden. Zou echt graag de feesten willen meemaken, maar dan vanuit een rolstoel of zo. Met een infuus Irish coffee. En ne knappe attente verpleger...
dinsdag 22 juli 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten